وستیبلو پلاسیتک: وستیبول به فضای بین دندان ها و لب ها (این فضا شامل لثه و لبه استخوانی فرد می باشد) می باشد. وستیبلو پلاسیتک ( عمیق کردن وستیبول ، جهت افزایش ثبات دندان مصنوعی ) جراحی است که بسیار رایج می باشد و در آن عمق کف دهان افزایش داده می شود. و مناسب کسانی می باشد که دندانهای خود را از دست دادند و می خواهند دندان مصنوعی بگذارند و یا برای آن دسته از بیمارانی که می خواهند پروتز های متحرک مبتنی و متکی بر ایمپلنت داشته باشند این تکنیک به جهت رسیدن به فضای کافی جهت گسترش لبه پروتز متحرک و در نتیجه گیر بیشتر پروتز انجام می گردد. بی دندانی در فک پایین نه تنها منجر به از دست دادن استخوان آلوئول فک ( همان استخوانی که دندان ها بر روی آن قرار گرفته است ) می شود ، بلکه منجر به از دست دادن لثه چسبنده و لثه شاخی بیمار می شود ( لثه چسبنده و شاخی برای حفظ و ساپورت دندان و ایمپلنت نقش حیاطی دارند )
تکنیک ها و روش های زیادی جهت انجام این نوع جراحی به ثبت رسیده است که هر کدام معایب و محاسن مختص به خود را دارا می باشند .
جراحی افزایش عمق وستیبول (وستیبولوپلاستی) به روش lipswitch
در مواردی که عمق وستییول برای گذاشتن دندان مصنوعی مناسب نیست این جراحی تجویز می شود.و روشlipswitch کم ترین میزان عارضه و عود را بین روشهای مختلف دارد.
این یک عمل ساده است ،که اغلب انجام می شود ، اما ، مانند هر مداخله جراحی دیگر ، باید قوانین خاصی نیز پس از آن دنبال شود :