هدگیر ارتودنسی چیست؟ هدگیرارتودنسی جهت رفع ناهنجاری های فکی استفاده می شود ، ناهنجاری های فکی با استفاده از هدگیر، زمانی برطرف می شود که در زمان کودکی یا اوایل نوجوانی اقدام گردد.
هدگیر ارتودنسی چیست؟ هدگیر ارتودنسی یک اصطلاح عمومی برای توصیف هر گونه وسیله ارتودنسی است که برای کمک به حرکت دندان‌ها استفاده می‌شود و در خارج از دهان قرار گرفته و متصل می‌شود. هدگیر ارتودنسی برای اعمال نیروی ملایم به بخشی از دندان‌ها استفاده می‌شود و غالباً همراه با براکت مورد استفاده قرار می‌گیرد. از این دستگاه معمولا برای ممانعت از رشد فک بالا در سن رشد در بیمارانی که فک بالای جلو ، صورت کشیده و یا فک پایین عقب رفته دارند استفاده می شود و جهت کنترل رشد و حرکات دندانی استفاده مي‌شود و دندان‌ها را در موقیت صحیح خود نگه می‌دارد تا فک‌های بالا و پایین به بهترین شکل بر روی هم منطبق شوند. در مواردی که دستگاه برای عقب بردن یا عقب نگهداشتن دندان‌های‌ بالا تجویز می شود. البته جهت عقب بردون دندان های آسیا و تامین فضا برای رفع بهم ریختگی سایر دندان ها نیز استفاده می شود. دستگاه ممکن است در سنین پس از رشد نیز به کار رود.

انواع هدگیر ارتودنسی :

هدگیر معمولی پشت گردنی :
هدگیر معمولی پشت گردنی از یک سیم ضخیم U یا W شکل تشکیل شده است که در جلوی دهان به حلقه فلزی در دندانهای عقبی متصل می‌شود. سپس سیم به یک پست متصل می‌شود که در پشت گردن قرار می‌گیرد. در واقع این وسیله به عنوان یک لنگر موقتی ثابت عمل می‌کند تا دندان‌ها را در جهت متفاوتی در مقایسه با براکت، حرکت دهد یا ثابت نگه دارد. دلیل نام‌گذاری این هدگیر، استخوان مهره گردن است که به آن مهره گردنی یا سرویکال گفته می‌شود و هدگیر با تکیه بر این استخوان گردن، دندان‌ها را حرکت می‌دهد. این وسیله برای عقب کشیدن دندان‌ها و ایجاد فضا برای حرکت بیشتر دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هدگیر معمولی پشت سری :
این هدگیر که به آن High-pull هم گفته می‌شود مشابه هدگیرپشت گردنی است و از یک سیم تشکیل شده که به براکت دندان متصل می‌شود. تفاوت آن با هدگیر معمولی پشت گردنی در این است که این سیم به تسمه ای متصل می‌شود که بر پشت و بالای سر تکیه میکند (شکل بالا). نتیجه این است که دندان‌ها به سمت بالا نیز کشیده می‌شوند.این وسیله اغلب برای بالا کشیدن دندان‌ها یا فک یا برای جلوگیری از رشد بیش از حد فک بالا استفاده می‌شود. گاهی اوقات از آن برای اصلاح اوپن بایت استفاده می‌شود. در اوپن بایت دندانهای جلویی بالایی و پایینی در هنگام بسته‌ بودن فکها با یکدیگر تماس پیدا نمی‌کنند و بین آن‌ها فاصله وجود دارد. هر دو نوع هدگیر نام برده ممکن است به عناوین دیگری مانند هدگیر کلاس دو یا هدگیر رترکشن شناخته شوند.

هدگیر معکوس : یک یا چند تسمه دارد که بر روی پیشانی یا چانه و یا هر دو قرار می‌گیرد. ممکن است هر دو تسمه برای نگه داشتن اسکلت عمودی هدگیر در جلوی سر مورد استفاده قرار بگیرد به همین علت به این هدگیر، فیس ماسک نیز گفته می‌شود.علت قرار گیری تسمه های تکیه گاه این وسیله بر روی صورت این است که باید نیرویی در خلاف جهت هدگیر معمولی به دندان‌ها وارد شود تا دندان‌های بالایی جلوتر کشیده شوند. این کار برای اصلاح آندربایت یا جلو زدگی چانه انجام می‌شود. این نوع هدگیر ممکن است با عنوان هدگیر کلاس سه نیز شناخته شود

معایب هدگیر:

از معایب این دستگاه میتوان به مشکل ظاهری و مشخص بودن آن بر روی صورت اشاره کرد.همچنین امکان ضربه خوردن به دستگاه در صورت بی احتیاطی وجود دارد. با کاربرد پیچ های داخل استخوانی (مینی اسکرو) دستگاههای داخل دهانی با کارکرد مشابه طراحی شده است هر چند که در همه موارد به خوبی هدگیر عمل نمی نمایند.