ترمیم دندان

روش های ترمیم دندان پوسیده

 ترمیم مستقیم

در این روش ترمیم، در جلسه اول دندان تراش داده می شود تا پوسیدگی از بین برود و دندان برای ترمیم آماده شود. سپس دندانپزشک ماده ترمیمی را به شکل حفره دندان در می آورد و آن را در جای خود قرار می دهد. ماده ترمیمی معمولاً از رزین یا کامپوزیت ساخته می شود.

ترمیم دندان با آمالگام

• آمالگام نقره یک ترکیب تشکیل شده از ۵۰ درصد جیوه و ۵۰ درصد نقره، قلع، روی و مس است. از جمله مزایای آمالام نقره می توان به قیمت پایین، قرار دادن آسان آن در دندان و قدرت و دوام استثنایی اشاره کرد. در طرف مقابل، از لحاظ زیبایی آمالگام یک گزینه مناسب نیست چرا که امکان بزرگتر شدن و یا کوچکتر شدن آن درون دندان وجود دارد. همین موضوع می تواند منجر به ترک خوردگی دندان شود و یا اجازه دهد غذا و باکتری ها وارد دندان شده و منجر به ایجاد پوسیدگی و حفره دندانی شود. استفاده از جیوه در این روش نیز کماکان جای بحث زیادی دارد.

ترمیم دندان با کامپوزیت

پروتز های کامپوزیت که از رزین های ترکیبی تولید می شوند، بسیار محبوب هستند چرا که می توانند رنگی متناسب با رنگ سایه دندان های اصلی شما پیدا کنند. با این حال به نسبت آمالگام نقره، این گزینه بسیار گران تر است و دوام آن نیز پایین تر خواهد بود. به صورت میانگین باید هر ۵ سال یک بار این پروتز های کامپوزیتی را تعویض کنید.

ترمیم دندان با پروتز های اینومر

پروتز های اینومر شیشه ای به کمک ترکیب کردن شیشه سیلیکات و اسید پلی اکریلیک ساخته می شوند تا یک ترکیب مستحکم و به رنگ کرم تولید شود. این پروتز ها تا حدی ضعیف هستند و عموما بر روی دندان های کودکان و سطح دندان هایی که در حوزه گاز گرفتن غذا نیستند مورد استفاده قرار می گیرند. از یک طرف دیگر، قیمت آن ها نسبتا متعادل است، تغییر حالت نداده و منقبض نمی شوند و دارای مواد حاوی فلوراید هستند که از پوسیدگی دندان جلوگیری به عمل می آورد.

یک نوع دیگر از ترمیم مستقیم، باندینگ مستقیم دندان ها است. در این پروسه درمانی از یک ترکیب خاص استفاده می شود تا ترک خوردگی های روی دندان را تعمیر کنند، شکل و حالت دندان را تغییر دهند و یا فاصله بین دندان ها را از بین ببرند. این ماده باندینگ خاص جوری طراحی می شود که بتواند ظاهری مشابه با خود دندان داشته باشد و سپس به کمک یک لامپ خاص در درون دهان فرد خشک می شود.

ترمیم غیر مستقیم

در این روش ترمیم، دندانپزشک در جلسه اول دندان را تراش می دهد تا پوسیدگی از بین برود. سپس قالبی از دندان تهیه می شود و به لابراتوار ارسال می شود. در لابراتوار، دندانپزشک پروتزی از ماده ای مانند طلا، سرامیک یا رزین می سازد که با دندان بیمار مطابقت دارد. در جلسه دوم، پروتز به دندان بیمار متصل می شود.

باندینگ دندان

ونیر ها، یا همان باندینگ های غیر مستقیم دندانی، لایه های باریکی از پورسلین هستند که می توانند جایگزین و یا پوسته روی مینای یک دندان آسیب دیده، لک شده و یا دارای شکل نامناسب باشند. این روکش ها متناسب با شکل و رنگ دندان های شما طراحی و تولید می شوند و بسیار جذاب و خواستنی هستند چرا که رنگ و شفافیت آن ها شباهت زیبایی به مینای دندان طبیعی شما دارد.

روکش های دندان

روکش های دندانی که به آن ها سر پوش های دندان نیز می گویند ، موادی هستند که به شکل کامل سطح دندان ها را می پوشانند. این روکش ها معمولا بر روی یک سطح از قلب آماده شده و به کمک چسب مخصوص دندان قرار می گیرند. در نتیجه قدرت و ظاهر یک دندان بهبود خواهد یافت. روکش ها ممکن است به کمک فلز ( نظیر طلا یا تیتانیوم)، سرامیک (نظیر زیرکونیا، سیلیکا یا آلومینا) و یا یک کامپوزیت ترکیبی فلز و سرامیک تولید شوند.

پل های دندان

پل های دندانی، در واقع دندان های مصنوعی هستند که بین دندان های واقعی افرد قرار می گیرند تا فضای بین آن ها را پر کنند به عنوان مثال در جایی که دندانی کشیده شده باشد و یا وجود نداشته باشد. دندان طبیعی که این پل ها را ساپورت می کند را اباتمنت می گویند. یک پل ممکن است فیکس باشد ( در بین دو اباتمنت قرار داشته باشد)، فقط به یک اباتمنت متصل باشد و یا به اباتمنت های نزدیک خود با چسب متصل گردد. پل های دندانی عموما از جنس پوسلین، فلز و یا ترکیب پورسلین و فلز ساخته می شوند.

ایمپلنت دندان

ایمپلنت ها ابزاری مخصوص دندان هستند که به کمک عمل جراحی به استخوان فک افراد متصل می شوند. ممکن است از ایمپلنت دندان برای نگه داشتن یک روکش دندان یا پل استفاده شود. این پروسه می تواند معمولا به قدم های متعددی نیاز داشته باشد تا یک پروتز موقت ایجاد شود، دندان آسیب دیده کشیده شود، محل مربوط به ایمپلنت آماده شود، پروتز دائمی تولید شود و در نهایت در جای خود قرار گیرد. پس از اتمام این پروسه ممکن است سه تا شش ماه طول بکشد تا استخوان جدید در اطراف ایمپلنت شکل گیرد که آن را در یک مکان به خوبی نگه دارد.

فرآیند و مراحل پر کردن دندان

پر کردن دندان معمولاً یک پروسه دو مرحله ای است. در مرحله اول، دندانپزشک دندان را آماده می کند. این کار شامل تراش دندان، برداشتن پوسیدگی و جرم گیری است. در مرحله دوم، دندانپزشک ماده ترمیمی را به دندان اضافه می کند. پر کردن در مطب دندانپزشکی انجام می شود و نیازی به مراقبت متخصص ندارد.

انواع مواد برای پر کردن و ترمیم دندان

مواد مختلفی برای پر کردن و ترمیم دندان وجود دارد. 4 مورد از رایج ترین مواد عبارتند از:

1. آمالگام: آمالگام یک ماده فلزی است که از ترکیب جیوه، نقره، قلع و مس ساخته می شود. آمالگام یکی از ارزان ترین و مقاوم ترین مواد برای پر کردن دندان است، اما به مرور زمان تیره می شود.
2. کامپوزیت: کامپوزیت یک ماده رزینی است که با رنگ دندان مطابقت دارد. کامپوزیت یکی از محبوب ترین مواد برای پر کردن دندان است، زیرا ظاهر طبیعی دندان را حفظ می کند.
3. گلاس اینومر: گلاس اینومر یک ماده رزینی است که با دندان پیوند می خورد. گلاس اینومر معمولاً برای ترمیم پوسیدگی های کوچک استفاده می شود.
4. سرامیک: سرامیک یک ماده غیر فلزی است که از خاک رس و مواد دیگر ساخته می شود. سرامیک یکی از محکم ترین مواد برای پر کردن دندان است، اما گران تر از مواد دیگر است.

نکاتی برای مراقبت از دندان های ترمیم شده

پس از ترمیم دندان، مهم است که از دندان های خود به خوبی مراقبت کنید تا ترمیم ها برای مدت طولانی دوام داشته باشند. به این منظور، نکات زیر را رعایت کنید:

• از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم غافل نشوید.
• از خوردن غذاهای سفت و چسبناک خودداری کنید.
• در صورت بروز درد یا حساسیت، به دندانپزشک مراجعه کنید.

با رعایت این نکات، می توانید از دندان های ترمیم شده خود به مدت طولانی لذت ببرید.